Gastgezin Cooper

Ik heb DAR leren kennen via Cindy die Balou geadopteerd heeft. Ik had zelf een Duitse Dog, Aran en samen zijn we wel eens gaan wandelen. Helaas was Aran geen makkelijk dog. Super prikkel gevoelig en dominant, in ons drukke gezin waar ook nog allemaal veranderingen bij kwamen had hij geen rust. Waar hij voor ons super lief was reageerde hij buiten zich af door flink te keer te gaan tegen andere honden. Mensen waren spannend en mochten zeker niet bij mij in de buurt komen. Daarnaast heeft hij Wobbler Syndroom wat ook wel een rol heeft gespeeld in zijn gedrag. Ik kon hem niet bieden wat hij echt nodig had, rust en stabiliteit. Met DAR zijn we gaan zoeken naar een stabiele omgeving zonder kinderen en veel ruimte voor hem en die hebben we gevonden in België waar hij nu woont bij super lieve mensen en het gaat super goed met hem.

Ik pas wel eens op honden en op facebook zag ik een berichtje staan dat ze een opvangadres zochten voor Max, daarop het ik Cindy een berichtje gestuurd dat als het nog nodig was ik hem wel wou opvangen. Het was vakantie tijd op mijn werk is het dan heel rustig en ik had ook nog een aantal weken vrij dus ik had tijd om een dog op te vangen. Voor Max was de opvang al geregeld maar voor Cooper werd nog wel een opvanggezin gezocht.

Cooper is op een zondag ochtend door Cindy gebracht. Wat een super doggenkind is Cooper. Hij paste zich razend snel aan. Vanaf dag 1 kon hij loslopen en luisterde hij als je hem terug riep. Omdat Cooper wel een beetje verlatingsangst had ging hij overdag mee naar mijn werk. Ik was heel verbaasd dat er zo weinig  reacties  waren geweest voor Cooper. Hij is rustig in huis, is een sociale dog, luistert goed, houd van knuffelen en hij ziet er ook nog super goed uit. Wat wil je nou meer?? Na de vakantie kwam de langverwachte reactie op Cooper en in Amersfoort gingen we op “date”. De Familie had al een geadopteerde Franse Bull en direct kon het spelen beginnen. Cooper was zo braaf en voorzichtig met hem. Ook de familie was gelijk weg van Cooper ( had ook niet anders verwacht). Na 6 weken bij mij in huis mocht hij eindelijk verhuizen naar zijn gouden mand. Slik slik dat was wel even moeilijk hoor, je gaat je toch hechten. Gelukkig heeft Cooper ook hier zijn aanpassingsvermogen laten zien en hoort hij al helemaal bij de familie.

Het gaat heel goed met Cooper en dat vind ik de mooiste beloning vind ik die je kan krijgen voor het opvangen van een dog. (natuurlijk krijg je ook een vergoeding van DAR)

- Joyce